ziyoratchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zi-yo-rat-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
din. Muqaddas joylarga ziyoratga borgan yoki boruvchi kishi. ◆ Darvo-zani taqillatib charchagan ziyoratchilar qoʻshni tomondan oshib, darvozani ochdilar. U Ismoilov, „Saylanma“ . ◆ U mozorga tevarak-atrofdan ziyoratchilar.. turli-tuman nazr-niyozlar va shu jumladan yegulik narsalar koʻp keltirar ekanlar. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Shaharlarning maʼmuriyatlari.. ziyoratchi-larning mamnun boʻlishi uchun barcha tadbir-larni koʻrmoqdalar. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗИЁРАТЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.