zogʻ

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zogʻ

Etimologiyasi

Forschadan زاغ — qargʻa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

qarang qargʻa. ◆ Har zogʻ, har zogʻda ming dogʻ. Maqol ◆ Hayfkim, ahli tamiz ushbu mahalda xor ekan, Oldilar har yerda bulbul oshyonin zogʻlar. Muqimiy

Zogʻ uchmaydi yoki hech zogʻ yoʻq — birorta odam koʻrinmaydi; hech kim yoʻq. ◆ Gʻulomjon shoshib qoldi. Hovli boʻm-boʻsh, zogʻuchmas edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ ◆ Savlat qilib oʻngu soʻlga qaradi, Zogʻ uchmagan choʻlga ketib boradi. "Shirin bilan Shakar" . ◆ Qudrat koʻcha aylanib kelib, uyiga kirsa, hech zogʻ yoʻq. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . ◆ Eldan burun masjidlarga ketayotgan taqvodorlardan boshqa koʻchalarda hech zogʻ yoʻq. M. Osim, „Oʻtror“ .

Antonimlari

ЗОҒ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zogʻ
ворона; ◆ koʻchada hech zogʻ yoʻq на улице никого нет, на улице ни единой живой души.