zukko
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zuk-ko
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. j — zehni oʻtkirlik; faro-sat; akd
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Akdi, zehni oʻtkir; aqlli, dono. ◆ Mirzamuhammad Rasulovich yetti oʻlchab bir kesadigan, mulohazali, sinchkov, zukko odam edi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Eshoni sudur mamnun boʻlib ketdi: qanday zukko shogirdi bor\ Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik“ . Madh oʻqishar soʻzga mohirlar. Sheʼr aytishar zuk-ko shoirlar. E. Vohidov, Nido.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗУККО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.