zulmat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zul-mat

Etimologiyasi

\a.-IU, — qorongʻilik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. 1 Zim-ziyo, tim qorongʻilik. ◆ Zulmatni koʻrma-gan yorugʻlikni qadrlamas. Maqol . ■■ ◆ Hamma-yoqni zulmat qoplagan, keng dalaning aqal-li biror burchida milt etgan nur koʻrinmay-di. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Zulmat ichida qol-gan Anvar, orqa-oʻngini ajrata olmay, boʻyra ustini chogʻlab, bir-ikkn qadam yurib keldi va ikki qoʻli bilan tizzasini quchoqlab, choʻnqaydi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Alimardon tong qorongʻisida zulmat zina-lardan tushib ketdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sod“ .

2 koʻchma Nodonlik, qoloqlik; jaholat. ◆ Uygʻondi keng jahonda Zulmatda yotgan el-lar. I. Muslim, „Sening sevging“ . ◆ Zulmat chilparchin boʻlib, Mamlakatda tong otdi. "Qoʻshikdar" .

Sinonimlari

tun, qorongʻu

Antonimlari

ЗУЛМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zulmat
книжн.
1 мрак, тьма, темнота; потёмки; ◆ qopqorongʻi zulmat темень, мрак;
2 перен. невежество, мракобесие.