chindan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chin-dan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
rvsh. Chini bilan, toʻgʻri; be-xazil. ◆ -Chindan soʻzlayman, Anvar! — dedi Sultonali. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
2 Haqiqatan, rostdan. ◆ Shu tobda uning ginasi Iskandarga chindan xush yoqib, jil-maydi. M. Mansurov, „Yombi“ . ◆ Shahar chindan ham oʻlat changalida ekan. "Fan va turmush" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧИНДАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.