fasohat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
fa-so-hat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – gapga chechanlik, notiqlik; nutqning toʻgʻriligi;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. kt. Chiroyli va yoqimli soʻzlash qobiliyati, nutqning aniq va ravonligi. ◆ Fasohat bilan soʻzlamoq. ◆ Uning [Zokirjonning] nozik harakatlari, shoirona muomalalari, zakovati, malohati, jozibali fasohati meni oʻziga maftun qildi, — dedi Muqimiy. S. Abdulla, „Mavlono Muqimiy.“
2. Lisoniy xususiyat, nozik qirralar. ◆ Rus tilining ham, oʻzbek tilining ham oʻziga xos fasohati, juda nozik nafosati bor. M. Ismoiliy, „Odamiylik qissasi.“
3. Fasohat (xotin-qizlar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ФАСОҲАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
fasohat
книжн. красноречие; чистота, красочность, живость, образность, изящество (языка, слога, речи); ◆ fasohat bilan soʻzlamoq говорить красноречиво, образно, изящно выражаться.