irkit
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ir-kit
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
IRKIT 'irganadigan darajada iflos’. Nevara-ngiz juda i r k i t bola boʻlibdi-da. Bu sifat qa-dimgi turkiy tildagi ’tersga bur-’ maʼnosini anglatgan ïrqï- feʼlidan (ЭСТЯ, I, 661) -t qoʻshimchasi bilan yasalgan: oʻzbek tilida ï unlilarining qattiqlik bel — gisi yoʻqolgan, q undoshi k undoshiga almashgan: ïrqï- + t = ïrqït > irkit.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Kishi irganadigan darajada kir, iflos. ◆ Irkit bola. Irkit piyola. m ◆ Bir yonda sudralgan qish uvadasi: irkit qor uyumi. R. Bobojon, „Yangi kitobdan“ . ◆ ..tayyor joy turganda, irkit joyda yotish nima hojat!\. Shame, „Dushman“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИРКИТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.