kulfat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kul-fat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – zoʻriqish, mehnat;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Qiynaydigan, azob beradigan holat; qiynoq, azob-uqubat. ◆ Birovga kulfat bermoq. Birovning boshiga kulfat solmoq. Kulfat tortmoq. Hamjihatlik — davlat, yolgʻizlik – ◆ kulfat. Maqol. ◆ Donoga ish — shonu shuhrat, nodonga ish — gʻamu kulfat. Maqol. ◆ Biz u kishining dastidan oʻz yurtimizdan begona boʻlib, juda koʻp kulfatlar tortganmiz — dedi Abdurasul. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КУЛФАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.