odmi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
od-mi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Rangi-tusi, guli koʻzga yaqqol tashlanmaydigan; sodda, sipo. ◆ Odmi chit. Odmi koʻylak. Odmi kiyinmoq. ◆ Yosh juvonlar gajak qoʻyib, keksaroqlari soch farqini toʻgʻri ochib, odmigina kiyinib, konsertga joʻnab ketishdi. S. Ahmad, „Ufq.“ ◆ Oʻzbek oyim toʻyga boradigan xotinlardek yasangan, egnida odmi xonatlas koʻylak, boshida oq shohi dakana, koʻzida surma edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“
2. koʻchma Oddiy, sodda, kamtar. ◆ Odmi odam. Odmi gap. ◆ Elomonov atrofga koʻz yugirtirdi. Xona odmiroq ekan. M. M. DoʻstGalatepa qissalari.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОДМИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ism[tahrirlash]
odmi
Ruscha ru
odmi
1 скромный, неяркий, приличествующий пожилому возрасту (о цвете, расцветке); ◆ odmi chit ситец скромной расцветки; ◆ odmi kuylak платье скромного (неяркого) цвета;
2 перен. скромный, пристойный; // скромно, пристойно; ◆ odmi odam скромный человек; ◆ oʻzini odmi tutmoq держать себя скромно; ◆ odmi kiyingan qiz скромно одетая девушка.