qirchangʻi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qir-chan-gʻi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Qoʻtir va oriq; dirdov (koʻpincha ot haqida). ◆ Har yil, qoida kabi, qishdan bir otni qirchangʻi qilib chiqaradi yoki oʻldirib qoʻyadi. A. Qodiriy, „Obid ket-mon“ . ◆ ..boloxonaning qingʻir-qiyshiq cuH4jiapu, guvalasi tushib, qirchangʻi otning qovurgʻa-siday yalangʻochlanib, sanalib qolgan. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИРЧАНҒИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.