tahlika
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tah-li-ka
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. — halokat, oʻlim; yoʻq boʻlish, zavol;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Biror falokat, halokat, baxtsiz hodisaning sodir boʻlish xavfi tugʻilgan tashvishli holat, shundan qoʻrqish (choʻchish) hissi. ◆ Sel tahlikasi eson-omon oʻtdi. ◆ Ahmad Husaynni koʻrish bilanoq har gal qoʻrquv va tahlikani unutsada, yuragining bir chekkasi hamisha gʻash boʻlar edi. Oybek, „Nur qidirib.“ ◆ Besh kunligim bormi, yoʻqmi, uni tahlika ostiga qoʻyib nima qilaman. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan.“ ◆ ..boyagi tahlika xayolidan uzoqlashib, qalbida iliq tuygʻularuygʻondi. P. Qodirov, „Bobur.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАҲЛИКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.