viqor
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
vi-qor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – jiddiylik, salobat, ulugʻvorlik;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. kt. Magʻrurona va ulugʻvor koʻrinish; salobat. ◆ Vodiydan oʻtardi daryoyi azim, Vazmin oqishida salobat, viqor. S. Abduqahhor. ◆ Qorday yarqiroq yangi salla oʻragan maxdum viqor bilan yoʻtalib, mehmonxonaga kirdi. H. Gʻulom, „Mashʼal.“
2. Magʻrurlik tuygʻusi, magʻrurlik, gʻurur. ◆ Qiyofasidan gʻoliblik viqori va magʻlub boʻlganga shafqat aks etib turardi. S. Anorboyev, „Oqsoy.“ ◆ Oynaning ostida, muzey toʻrida Shishada turadi bir siqim tuproq.. Uni koʻrganlarning koʻksi togʻ boʻlib, Koʻzida tengi yoʻq viqor yonadi. Shuhrat.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВИҚОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
viqor
книжн. важность, величавость; чинность, степенность; достоинство; ◆ soxta viqor деланная важность; ◆ viqor bilan величаво; чинно, степенно; с достоинством.