коса
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ко-са
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
кос/а́ I ж, вин. косу мн. ко́сы kokil, soch oʻrimi; ◆ заплести ~у sochni (kokil qilib) oʻrmoq; ◆ расплести ~у kokilni (soch oʻrimini) yozmoq.
кос/а́ II с.-х. ж, вин. ко́су и косу́ мн. ко́сы beloʻroq, chalgʻioʻroq, chalgʻi; ◆ точить (отбивать) ~у chalgʻini charxlamoq (peshlamoq); ◆ косить ~ой beloʻroq bilan oʻrmoq; ◆ нашла ~а на камень погов. ikki oʻjar (qaysar) duch keldi.
коса III ж, вин. ко́су и косу́ мн. ко́сы
1 геогр. til; ◆ песчаная ~ qumloq til;
2 bir enlam, bir tilim; ◆ ~ клевера bir enlam beda; ◆ ~ леса bir enlam oʻrmon.