наречённый

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

на-ре-чён-ный

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

наречённ/ый , -ая , -ое
1 прич. от нарекать;
2 в знач. прил. atalgan, unashtirib (aytilib) qoʻyilgan; ◆ ~ая невеста unashtirib qoʻyilgan qayliq (qiz);
3 в знач. сущ. ◆  ~ый м aytilib (unashtirib) qoʻyilgan yigit; ◆ ~ая ж aytilib (unashtirib) qoʻyilgan qiz.