пристав

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

прис-тав

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

пристав м, мн. -а, р. -ов уст.
1 pristav (revolyutsiyadan oldingi Rossiyada: mahalliy politsiya boshligʻi);
2 nazoratchi, nozir (qadimgi Rusʼda); частный (ili участковый) ◆ ~ uchastka pristavi (revolyutsiyadan oldingi Rossiyada: shahar politsiya uchastkasining boshligʻi); становой ◆ ~ revolyutsnyadan oldingi Rossiyada: politsiya mansabdori, uyezdda "stan" boshligʻi; ◆ судебный ~ revolyutsiyadan oldingi Rossiyada: sud ijrochisi.