aʼlam

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

aʼ-lam

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. din. arab. — eng bilagʻon, engdono.

1. Shariat qonunlari bilimdoni.
2. Shariat qonun-qoidalari yuzasidan berilgan fatvoni tasdiq yoki rad etuvchi liniy arbob; bosh mufti. ◆ Marosimga yetib kelgan qozi, mingboshi, aʼlam, mufti, domlaimomlarga oʻz martabalariga qarab „aʼlo“, „avsat“ choponlar kiydirilmoqda. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ . ◆ Hasan aka pulni beraversa, aʼlam chiqib oʻlchab, vasiqasini qilib beraveradi. Hamza, „Maysaraning ishi“ .

Vallohi aʼlam q. vallo(hi).

Aʼlam ('erkaklar ismi).

Antonimlari

OʻTIL

Nido

aʼlam

aʼlam

Ruscha _ru

aʼlam
1 уст. рел. законовед, знаток шариата;
2 Аглям (имя собств. мужское).