anqov

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

an-qov

Etimologiyasi

ANQOV Tapga tushunmagan holda qarab turuvchi’. Senga oʻxshagan anhovdan xudo asrasin. Bu si — fat asli qadimgi turkiy tildagi ’ogʻzi ochilish holatida boʻl-’ maʼnosini anglatgan aŋ- feʼlining anq- shakli — dan -(a)v qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 156; КРС, 59); oʻzbek tilida v undoshi oldidagi a unlisi â unli — siga, soʻz boshlanishidagi a unlisi ä unlisiga almashgan: anq- + av = anqav > änqâv.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Es-hushini hadeganda yigʻib ololmaydigan, gapga hadeganda tushunib yetolmaydigan; ovsar, esar. ◆ Elmurod ichida: „Anqovnitopding, bilganingni maqullay ber, chol!“ — debqoʻydi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Keksa eshon esa oʻz tajribasidan chiqargan loʻnda xulosani anqov otinoyiga chaynab bermoqda. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

OʻTIL