anqovsiramoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]an-qov-si-ra-moq
Feʼl
[tahrirlash]anqovsiramoq
Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Anqovlardek dovdiramoq yoki oʻzini anqovlikka, ovsarlikka solmoq. ◆ Ortiq uning tepasida nima qilarini, nima deyarini bilmay, anqovsirabturardi. M. Mansurov, „Yombi“ . ◆ Elmurod sekin kulib qoʻydi. Musa esa anqovsirabsoʻray berdi: - Tavba! Buning ishqi nimaga ekan-a, ota? P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]OʻTIL