aqlli
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]aql-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- L I
- Aqli raso; miyali. ◆ Aqlli bola. Aqlli yigit. Aqlli oʻzini ayblar, aqlsiz — doʻstini. Maqol . m ◆ Muallim oʻrta yashar, aqlli, yoshlarga mehribon kishi edi. Oybek, „Nur qidirib“ . ◆ Aqlli kishilarning sadagʻasi ketsang ham arziydi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
- Aql bilan vujudga kelgan; fahm-farosatdan, bilimdonlikdan dalolat beradigan. ◆ Aqlli tadbir. Aq/wu ish. v Uning [Davlatyorning] baʼzan loʻnda va aqlli gaplarini eshitganda, Elmurod huzur qilardi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
- Ziyrak, fahmli, hushyor (hayvon va qushlar haqida). ◆ Aqlli it. n Davraga eʼlonchi chiqib: -Hov, yaxshilar, hozir biz sahnada nomerlarni: aqlli otlar oʻyinini.. koʻrsatamiz,
dedi. T. Obidov, Yusufjon qiziq.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]OʻTIL
Tarjimalari
[tahrirlash]- Yoqutcha: өйдөөх