ariq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

a-riq

Etimologiyasi

ARIQ ’kichik oqin suv yoʻli’. Bahorda bu a r i q-l a r g a suv sigʻmay ketadi. Bu ot asli qadimgi tur — kiy tildagi ’oq-’ maʼnosini anglatgan a:r- feʼlidan -(ï)q qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 188); keyinroq a: unlisining choʻziqlik belgisi yoʻqolgan (Devon, I, 96); oʻzbek tilida a unlisi ä unlisiga almashgan, ï unlisi —

ning qattiqlik belgisi yoʻqolgan: a:r- + ïq = a:rïq > arïq > äriq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Sunʼiy ravishda hosil qilingan suv yoʻli, oʻzani va undagi suv. ◆ Bir odam ariq qaziydi, koʻp odam suv ichadi. Maqol . ◆ Otang mirob boʻlsa ham, ariqnitozalab suv ich. Maqol .

Ariqoqsoqol tar. Turkistonda 19-asrda qishloq mirobi. ◆ Bukishi [Madamin] qishloqning mirobi boʻlib, koʻpchshshk bu odamni "Ariq oqsoqol" der edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

1. Ekin ekish va sugʻorish uchun ekin maydonida tortilgan maxsus suv yoʻli, joʻyak.

Oʻq ariq Ekin maydonida joʻyaklarga suv tarqatish uchun olingan markaziy ariq.

Ot

ariq (koʻplik ariqlar)

Antonimlari

OʻTIL

Tarjimalari

Ruscha _ru

ariq
1 арык, оросительный канал; канава; // арычный; ◆ ~ suvi арычная вода;
2 с.-х. борозда; ◆ ~ olmoq нарезать борозды.