asab

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

a-sab

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. ■ ■ — nerv; pay, tomir|

1. anat. fiziol. Bosh va orqa miyadan barcha aʼzolarga tarqalgan va ularning faoliyatini boshqarib turadigan juda ingichka nerv tomirlari tizimi va shu tomirlarning har biri. ◆ Oʻzi yosh, asablari butun. S. Zunnunova, „Olov“ .

Organizm faoliyati va inson xatti-harakatlarini oʻz ichiga olgan shunday tizimlar majmui.

Shutizimlar majmuining holati. ◆ Boshning tarang asablari boʻshashib, yengil tortdida.. A. Muxtor . Boʻronlarda bordek halovat. ◆ Goʻzal manzara ruhingizni bardam, asablaringizni osoyishta qiladi. "Saodat ".

Asabiy holat. ◆ Adolat asabdan titrab, boshini ushlab, oʻtirib qoldi. S. Zunnunova, „Gulxan“ .

Asabiga tegmoq Asabini qoʻzgʻatmoq, gʻijintirmoq, jigʻiga tegmoq. ◆ U Karim bilan Mehrini maqtab, Qodirovning asabiga tekkanini sezib turardi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . Asabi buzilmoq Kayfiyati yomon tomonga oʻzgarmoq. ◆ Boʻlar-boʻlmasga asabing buzilmasin.

Antonimlari

OʻTIL

Tarjimalari

Ruscha _ru

asab
нерв; нервы; ◆ ~ga tegmoq действовать на нервы, раздражать, нервировать;◆ ~i buzildi он стал нервным; он разнервничался.