asabiy
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]a-sa-biy
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Salga asabiylanaveradigan, boʻlar-boʻlmasga qizishib, tutaqib ketadigan; zardasi tez, jizzaki. ◆ Asabiy kishi. Asabiy bola, m Otam asabiy odam edi. Shunday boʻlsa ham, meni qattiq urmagan va yomon.. soʻkmagan edi. S. Ayniy, „Esdaliklar“ .
- Asablarning qoʻzgʻalishi bilan bogʻliq. ◆ Asabiy holat. Asabiy tovush. mm -Begonadan ham battarsiz! — qizishib ketgan Xolisaning lablari asabiy titradi. S. Nurov, „Narvoy“ . ◆ Yuzini asabiy timdalayotgan onasining ahvoliga achinibmi, ayol jahldan tushdi. "Yoshlik ".
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]OʻTIL
Sifat
[tahrirlash]asabiy
Ruscha ru
asabiy
нервный; нервозный, раздражительный, раздражённый; // нервно, раздражительно, раздражённо; ◆ ~ kasalliklar нервные заболевания; ◆ ~ tutqanoq нервный припадок;◆ ~ tovush раздражённый голос.