ayyor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ay-yor

Etimologiyasi

|a. jllti — mugʻambir; yalangoyoq, bekorchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. sft. Makr-hiylaga usta; mugʻambir, firibgar. ◆ Ayyor boy. Ayyor tulki, m Tulkini aldabsogʻurlar, Turfa ayyordirtoʻram. "Mushtum ". ◆ Mirzakarimboy ilonning yogʻini yalagan odam: hamma boylar kabi ayyor.. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

sft. Makr-hiyla ifodasi boʻlgan; makkorona. ◆ Ayyor boqish. Ayyor tabassum. yaya Bek ayyor koʻzlarini Razzoqqa qaratdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ot Oʻzbek xalq dostonlarida: hiylagar; aygʻoqchi. ◆ Shu orada Ltomish Qalmoqshohning ayyorlarinioʻtda kuydirib yubordi. "Alpomish ".

Sifat

ayyor

Ruscha _ru

ayyor
хитрец, плут, шельма; симулянт; // хитрый, лукавый, ловкий; ◆ ~ odam хитрый (лукавый) человек; ◆ u uchchigach chiqqan ~ он отъявленный плут; ◆ ishga desa ~, oshga desa tayyor погов. на работу приглашают - он хитрит, а на еду - тут как тут; ◆ ~ tulki прям. и перен. хитрая лиса; ◆ 

• tayyorga ~ погов. падкий на готовое; на готовое тут как тут; Suvni yoshlar chiqarsin, men tayyorga ayyor boʻlay? Yoʻq. (Ойбек, «О. в. шабадалар») Чтобы воду проводили молодые, а я на готовенькое? Нет.