azalik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

a-za-lik

Etimologiyasi

Azadorga, aza kunlariga moʻljallangan (kiyim, kiyimlik haqida). ◆ Shuning uchun boʻxchsiarini titkshshdi, sandigʻini ochdi, azalik matolarini bir-bir koʻrdi-yu, boʻshashdi.. [[w:"Yoshlik".

|"Yoshlik". ]]

AZAMAT \a..-.. i..- — buyuklik, kattalik; faxr, gʻurur

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Koʻrinish-tuzilishi eʼtibori bilan juda katta; haybatli, ulkan. ◆ Azamat chinorlar. Azamat togʻlar. n Uylab qarasa, \ota\ shu yoshga kelib, bunaqangi azamat qurshshshni sira koʻrmagan ekan. R. Fayziy . Choʻlga bahor keldi.

Katta kuch-quvvatga ega; qudratli. ◆ Odamlar oʻttizlab, elliklab azamat mashinsishrni boshqaradilar. M. Joʻra . Quyoshdan nur emganlar.

Gʻayrat-shijoatli; bahodir, botir. ◆ Toʻrt tomondan yopirshshb, oʻq yogʻdirib kelayotgan dushman soldapiarining yana olti hamlasini daf etdi azamat pulemyotchilar. T. Rustamov . Mangu jasorat.

Jismonan yetuk; zabardast. ◆ Yonida aoslondek, togʻni ursa tolqon qshadigan azamat eri turganda, tashvish qilishga hojat yoʻq edi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Har bir o()am oltinga teng boʻlib turgan bir mahalda uch azamat yigitni begunoh-besoʻroq qamab qoʻyishsa.. O. Yoqubov, „Er boshiga ish tushsa“ . ◆ Oʻn toʻrt yoshga kirding, boʻlding azamat. "Murodxon ".

Shunday belgi-xususiyatga egalikni qayd etuvchi munosabatni bildiradi. ◆ Shokir Gʻayratning yelkasiga qoʻlini taiiadi: Obbo azamat-ey, zap ajoyib yigit ekansan-ku! M. Hazratqulov, „Jurʼat“ . ◆ Charchabsan, azamat, yur endi, blindajga kirib uxlab ol. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Azamat (erkaklar ismi).