badaviy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ba-da-viy

Etimologiyasi

arab. – sahro kishisi, sahroda yashovchi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Arabiston yarimoroli va Shimoliy Afrikada yashovchi koʻchmanchi va yarimkoʻchmanchi arab qabilalari; sahroyi, koʻchmanchi. ◆ Sahroyi badaviy. ◆ Sahroda arablarning badaviy degan yovvoyi toifasi bor ekan. Oʻshalar hajga kelgan-ketganlarni talar ekan, — dedi Hoji xola. M. Ismoiliy, „Fargʻona t.o.“ ◆  Badaviy gʻazabdan titrab nogahon. Tik boqqan koʻzlarga sanchildi shamshir. X. Davron, „Qaqnus.“

Antonimlari

БАДАВИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Ruscha _ru

badaviy
1 бедуин, кочевник-араб;
2 перен. некультурный человек, варвар.