baliqchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ba-liq-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
BALIQCHI 'baliq ovlab ovqatlanadigan qush’, ’qarqara’. Koʻlga b a l i q ch i uchib kelibdi. Bu ot asli qadimgi turkiy tilda balïq otiga ’istash’ maʼno — sini ifodalovchi -sïn qoʻshimchasining -chïn shaklini qoʻshib hosil qilingan (Devon, I, 468); keyinchalik oʻzbek tilida baliqchi (’baliq ovlovchi kishi’) soʻzi taʼsiri bilan balïqchïn soʻzi oxiridagi n undoshi talaffuz qilinmay qoʻygan; a unlisi ä unlisiga almashgan, ï un — lisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: balïq + chïn = balïqchïn > bäliqchin > bäliqchi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Baliq tutish (ovlash) bilan shugʻullanadigan shaxe.◆ Bobom baliqchi dongdor, Moʻynoqda chiqargan ot. A. Oripov. /U/◆ Matematik, muzikachi, baliqchi boʻlish bilan birga pazandalikka ham katta hissa qoʻshgan odam boʻlgan. K. Mahmudov, Qiziqarli pazandalik.
2 zool. Suvdagi baliqiar bilan tirik-chilik qiluvchi, choʻlduqsimonlar turkumiga mansub qushlar oilasi.◆ Koʻk baliqchi. Kumush baliqchi. Qorabosh baliqchi. sht Baliqchining tashqi tuzi/tshi suv-havo muhitida yashashga moslashgan boʻlib, oyoqlari toʻrt barmoqli, oldingi uch barmogʻi orasida suzgich pardalari bor. "OʻzME".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БАЛИҚЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
baliqchi
OʻTIL