bandit
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ban-dit
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
ital. bandito — quvgʻun; qa-roqchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Bosqinchilik, oʻgʻrilik, kallakesar-lik bilan shugʻullanuvchi qurollangan shaxe. ◆ Banditlar shaykasi. m Ular (militsiya) qurollangan banditlar, pixini yorgan jinoyat-chilarga qarshi kurashishi kerak. "Fan va turmush".◆ Zaynabbibi banditlar bilan misl-siz olishuvda jasorat koʻrsatib, halok boʻladi. "Guliston".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БАНДИТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.