barno
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bar-no
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. h^ — yosh yigit, oʻsmir
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yosh, navqiron.◆ Yoki biror barno yigitni kutarmikan intizor boʻlib. Uygʻun.◆ Yumshoq muomalali bu barno yigitlarni koʻrib, Xol-jon xola ham taltayib ketdi. Gʻayratiy, Dovdirash.
2 Husni odatdagidan ortiq; chiroyli, goʻzal, sohibjamol; qaddi-qomati kelishgan. ◆ Balki siz ham koʻrgandirsiz oʻshal barnoni, Kulgich yuzli, qalam qoshli, koʻzi shahloni.. "Mushtum".◆ Hammayoqda toʻp-toʻp gulchehralar, barnolar, sanamlar, malohatu oyxumorlar, gulposhshayu guloyimlar! S. Siyoyev, Avaz.
3 Barno (ayollar va erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БАРНО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
barno
Ruscha ru
barno
1 красивый, миловидный; статный;
2 молодой, молоденький;
3 Барно (имя собств. женское).