barq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

barq

Etimologiyasi

\a. z^ — chaqmoq; yaltillash

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

poet. Yashin, chaqmoq; yolqin, alanga.◆  Voqeshar barq surʼati bilan davom etdi. Oybek, Navoiy. ◆ Sevgi barqu otashida oʻrtanishni gam demam, Oshiqona bu dilim bebarqu otash boʻlmasin. E. Vohidov, Muhabbat.

Barq urmoq 1) yarqiramoq, chaqnamoq, jilolanmoq.◆  Koʻnglida bir zum, bir zumgina barq urib oʻtgan bu nido otiga qamchi bos-tirdi. M. Ismoiliy, Fargʻona t.o.◆  Quyoshdek barq urib chiqsa nigorim, Boqolmasman ketib aql, ixtiyorim. Habibiy.◆  Oy tuqqanday, jamollari barq urar, Ne goʻzallar unga boʻlgan xaridor. "Murodxon"; 2) aniq namoyon boʻlmoq, baralla sezilmoq, koʻrinmoq.◆  Sun-natning xati oʻziday shoʻx, har jumladan hazil-mutoyiba barq urib turar edi. Shuh- rat, Shinelli yillar.

Antonimlari

БАРҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

barq

OʻTIL

Ruscha _ru

barq
поэт. молния, ◆ Voqealar ~ surʼati bilan davom etdi (Ойбек «Навоий») События развёртывались с молниеносной быстротой; ◆ ~ urmoq 1) блистать, сиять; 2) перен. бурно (интенсивно) развиваться; 3) достигать полного расцвета; пышно цвести; ◆ ~ urib 1) блистая, сияя; 2) интенсивно, полным ходом; 3) в (полном) расцвете.