beayb
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
be-ayb
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
BEAYB Bu sifat 'yoʻq' maʼnosini ifodalaydigan tojikcha be- old koʻshimchasini (ТжРС, 544) 'qonun-qoidaga xilof ish, xatti-harakat maʼnosini anglatadigan arabcha ayb otiga (ARS, 552) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'aybsiz', 'gunohsiz' maʼnosini anglatadi (ТжРС, 54; OʻTIL, I, 92). Beayb parvardigor hikmati tarkibida ishlatiladi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
be.. + ayb
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Gunohi, aybi yoʻq; aybsiz, begunoh.◆ Beayb odam, n Beayb fu-qaro ketdi qutulib. "Nigor va Zamon".
2 Kamchiligi yoʻq, nuqsonsiz; beillat. ◆ Har ish qilsang, Habibiy, puxta qil, beaybu benuqson. Habibiy.
- Beayb parvardigor Aybi, nuqsoni boʻl-magan hech banda yoʻq, degan maʼnoda ishlati-ladigan ibora.◆ -Beayb parvardigor,— dedi Tunqotar. — Banda hamisha mazur va xato-lidir, taqsir. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БЕАЙБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
beayb
OʻTIL
Ruscha ru
beayb
1 невинный, невиновный;
2 лишённый недостатков, дефектов; безупречный, безукоризненный, непогрешимый.