bejamoq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
be-ja-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
BEJA- ’zeb ber-’, 'koʻrkam qil-’. Yap-yangi koʻk sho-yi toʻn kiygap ustod yangi tahyaga sallani b ye j a b oʻramohda (Oybek). Bu feʼl qadimgi turkiy tilda bezä-tarzida talaffuz qilingan (Devon, III, 279; DS, 97); oʻz — bek tilida bezä- feʼli saqlangan holda, bu feʼl tar — kibidagi z undoshining j undoshiga almashuvi bilan bejä- feʼli yuzaga kelgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. bezamoq.◆ Qoʻgʻirchoqni bejamoq. n Bu uzatish majlisini jonli, ruhli oʻtkazmoq uchun eng asl, eng nafis kiyimlarini kiyib, favqulodda husn ola-mini yana bir qat, yana bir qayta bejab-dilar. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
2 Chiroyli qilmoq, kelishtirmoq.◆ Yap-yangi koʻk shohi toʻn kiygan ustod yangi taqyaga sallani bejaboʻramoqda edi. Oybek, Navoiy.
3 koʻchma salb. Dabdabali qilmoq, soxta ibora va qochirimlar bilan toʻldirmoq. ◆ Gapni xoʻp bejaysiz-da.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БЕЖАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.