belgili

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

bel-gi-li

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Nima ekani aniq koʻrinib turgan; belgi qoʻyilgan, belgisi, nishoni bor; taniqli.◆  Belgili joy. Belgili qaJmm. yat◆  Otabek kitobni belgili qilib yopdi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.◆  Unga birroʻmol oʻrab, belgili qilgan yerim yoʻq edi. "Yodgor".

Belgili qaratqich tlsh. -ning qoʻshim-chasini olgan qaratqich, maye., maktabning qorovuli. n Bahorda ochilgan bogʻning guli-san.. "Nurali".

2 Maʼlum, aniq; belgilangan, muayyan, tayinli.◆  Belgili tartibda. Belgili vaqtda. Payshanbaning kelishi chorshanbadan belgili. Maqol. a◆  [Safar choʻtir] Tushning uzuq-yuluq gaplarini bir-biriga ulab, belgili maʼno chiqarishga tirishardi. Oybek, Quyosh qoraymas. Otalar uchun bunday gaplar unchalik yomon taʼsir bermasa-da, xotinlar-ga qanday asar qilishi belgshshdir. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.

3 Mashhur, taniqli.◆  Belgili odamtr.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

БЕЛГИЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

OʻTIL

Ruscha ru

belgili
1
с отметкой, пометкой; имеющий отметку, помету, обозначенный;
2 имеющий примету, признак;
3 известный, определённый; // известно, определенно; ясно; ◆ belgili, bu masala tez hal boʻlmaydi ясно, что этот вопрос не будет решен быстро; ◆ 

  • belgili qaratqich грам. оформленный родительный падеж.