benavo

Oʻzbekcha (uz)

benavo I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

be-na-vo

Etimologiyasi

BENAVO Bu sifat 'yoʻq' maʼnosini ifodalaydigan tojikcha be- old koʻshimchasini (ТжРС, 544) 'ovoz', 'tovush' maʼnosini anglatadigan arabcha navo otiga (ПРС 572) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, asli 'gapirish huquqiga ega boʻlmagan' maʼnosini anglatgan; keyinchalik 'hayot lazzatidan bebahra' maʼnosini anglatish uchun ishlatipgan (OʻTIL, I, 102).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. I ji^ - tovushsiz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ovoz-siz, unsiz; xomush, sokin.

benavo II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

be-na-vo

Etimologiyasi

\f. I ju^ ~ bechora, faqir, miskin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Turmushning huzur-halovati, ro-hat-farogʻatidan bebahra qolgan, roʻshnolik koʻrmagan; gʻarib, notavon, shoʻrlik.◆  Avazning yuragi achindi. Benavo, bemajol xalqiga zi-gʻirdek koʻmak berolmasligini oʻylab, qalbi vayron boʻldi. S. Siyoyev, Avaz.◆  Oʻzing koʻrib tur-ganingdek, men bir dili pora, gʻarib, benavo, ojiza onaman, oʻgʻlim. K. Yashin, Hamza.

Antonimlari

БЕНАВО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Tarjimalari

benavo

Ruscha _ru

benavo
несчастный, обездоленный; нищий; // бедняга; бедняк.