beoqibat
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]be-o-qi-bat
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]+ oqibat
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]ayn. oqibatsiz I.◆ U unsiz yigʻlar, pushaymonidan boshini devorlarga urmoqchi boʻlar, dunyoning bu qadar bevafoligidan, odamlarning, oʻzining bun-chalik beoqibatligidan kuyardi. "Yoshlik". ◆ Yuragi achishdi, hali ham odamlar shunaqa beoqibat, bevafo, berahm ekanmi.. Mirmuhsin, Ildizlar va yaproqpar.
beoqibat II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]be-o-qi-bat
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]ayn. oqibatsiz II.◆ Balki, arizaning beoqibat qoldirishini soʻrab, ariza berarlar. Choʻlpon, Kecha va kunduz. ◆ Avval qozikalon Hakimxoʻjaga, keyinchalik Toshkent begi Alimquliga berilgan arznoma ham beoqibat qoldi. Mirmuhsin, Tungi chaqmoqlar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]БЕОҚИБАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]- Turkcha: akıbetsiz