bepoyon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

be-po-yon

Etimologiyasi

BEPOYON Bu sifat 'yoʻq' maʼnosini ifodalaydigan tojikcha be- old qoʻshimchasini (ТжРС, 544) 'tugash chegarasi', 'oxir' maʼnosini anglatadigan tojikcha poyon otiga (ТжРС, 309) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'chek-chegarasi yoʻq', 'oxiri koʻrinmaydigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 103).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

be.. + poyon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Oxiri, chegarasi yoʻq, nihoyatda keng; sarhadsiz. ◆  Bepoyon sahro. Koʻz qulochi sigʻmaydigan yiroqlar.. K. Yashin, „Hamza.“ ◆  Men kamalak goʻzalligini bepoyon samoning tabarruk zamin boʻyniga taqqan marvaridiga qiyos qilaman. "Yoshlik".

2. Benihoya, behad, cheksiz. ◆  Hamma ilmlarga bepoyon muhabbat bogʻlagan. Oybek, „Navoiy.“ ◆  Mangu yonar lahzalik otash, Qotib qolgan xayol bepoyon. "Guldasta".

Antonimlari

БЕПОЁН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Ruscha _ru

bepoyon
бескрайний, безбрежный, безграничный, беспредельный; необъятный.