bilarmon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bi-lar-mon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Har narsadan xabardor, bilagʻon, bilimdon.◆ Bilarmon odam, n Oʻz ishiga aqli yetadigan, anchagina bilarmon boʻlgani uchun.. uni ham yonimga ishga oldim. Shukrullo, Saylanma.◆ ..Ikki bilarmonni tekshirishga yuborib, olgan maʼlumotim shumi?\. Nazir, Koʻkterak shabadasi.
- Ish bilarmon q. ishbilarmon.◆ Soʻz umuman Qosimjon boyvachcha toʻgʻrisida ketdi, uning ish bilarmonligi, taraqqiyparvarligi ay-tildi. A. Qahhor, Asarlar. Oʻz bilarmon q. oʻzbilarmon. Boshqalarning ishini kamsi-tishni yaxshi koʻrgan bu "oʻz bshshrmon" odam bu gal jinday yon berishga majbur boʻldi. Oybek, Tanlangan asarlar. ..xalqning aytgan soʻzini yerga urma, oʻzi bshshrmon boʻlma. "Murodxon".
2 kest. Oʻzini bilimdon deb fahmlay-digan; oʻzbilarmon.◆ Har vaqt oʻz gapini maʼqullashga, bilarmon boʻlib koʻrinishga urinadi. Gazetadan.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БИЛАРМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Ruscha ru
bilarmon
1 знающий, обладающий знаниями, сведущий, компетентный; // знаток;
2 ирон. всезнайка.