boʻshang

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

boʻ-shang

Etimologiyasi

BOʻSHAŊ Tapni, ishni eplay olmaydigan’. B oʻ -sh a n g odam juda koʻp tanbeh eshitadi. Bu sifat

eski oʻzbek tilida ’lavang\ 'landavur’ maʼnosini ang latgan bosh sifatidan -a qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga -ŋ qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan (КРС, 149); keyinchalik a unlisi ä unlisiga almashgan: (bosh + a —

bosha-) + ŋ = boshaŋ > boshäŋ.    _
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Gapni, ishni eplay olmaydigan, boʻsh, lavang, lapashang.◆  Anvar yoshligida boʻshanggina bir bola edi. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon.◆  Bolalar uni boʻshang deb bilib, baravar tortishishdan man tortishmasdi. "Yoshlik".◆  Shunchalik ham boʻshang boʻladimi odam, loaqa/i oʻgʻli tengi bolani tartibga chaqirib qoʻyolmasa! "Yoshlik".

Antonimlari

БЎШАНГ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

boʻshang

OʻTIL

Ruscha _ru

boʻshang
слабохарактерный, бесхарактерный, безвольный; // растяпа, «шляпа»; ◆ boʻshang odam бесхарактерный человек; растяпа.