Kontent qismiga oʻtish

boʻshang

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

boʻ-shang

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

BOʻSHAŊ Tapni, ishni eplay olmaydigan’. B oʻ -sh a n g odam juda koʻp tanbeh eshitadi. Bu sifat

eski oʻzbek tilida ’lavang\ 'landavur’ maʼnosini ang latgan bosh sifatidan -a qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga -ŋ qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan (КРС, 149); keyinchalik a unlisi ä unlisiga almashgan: (bosh + a —

bosha-) + ŋ = boshaŋ > boshäŋ.    _
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
Gapni, ishni eplay olmaydigan, boʻsh, lavang, lapashang.◆  Anvar yoshligida boʻshanggina bir bola edi. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon.◆  Bolalar uni boʻshang deb bilib, baravar tortishishdan man tortishmasdi. "Yoshlik".◆  Shunchalik ham boʻshang boʻladimi odam, loaqa/i oʻgʻli tengi bolani tartibga chaqirib qoʻyolmasa! "Yoshlik".

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

БЎШАНГ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

boʻshang

OʻTIL

boʻshang
слабохарактерный, бесхарактерный, безвольный; // растяпа, «шляпа»; ◆ boʻshang odam бесхарактерный человек; растяпа.