boʻshang
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]boʻ-shang
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]BOʻSHAŊ Tapni, ishni eplay olmaydigan’. B oʻ -sh a n g odam juda koʻp tanbeh eshitadi. Bu sifat
eski oʻzbek tilida ’lavang\ 'landavur’ maʼnosini ang latgan bosh sifatidan -a qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga -ŋ qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan (КРС, 149); keyinchalik a unlisi ä unlisiga almashgan: (bosh + a —
bosha-) + ŋ = boshaŋ > boshäŋ. _
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Gapni, ishni eplay olmaydigan, boʻsh, lavang, lapashang.◆ Anvar yoshligida boʻshanggina bir bola edi. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon.◆ Bolalar uni boʻshang deb bilib, baravar tortishishdan man tortishmasdi. "Yoshlik".◆ Shunchalik ham boʻshang boʻladimi odam, loaqa/i oʻgʻli tengi bolani tartibga chaqirib qoʻyolmasa! "Yoshlik".
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]БЎШАНГ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]boʻshang
OʻTIL
Ruscha ru
boʻshang
слабохарактерный, бесхарактерный, безвольный; // растяпа, «шляпа»; ◆ boʻshang odam бесхарактерный человек; растяпа.