bozorchi

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

bo-zor-chi

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Savdo-sotiq ehtiyoji bilan bozorga kelgan kishi, bozorda koʻp yuruvchi. ◆ Shaharda ochlar va xayr soʻrovchilar koʻpaygan edi. Ular xayr soʻrab choʻzgan qoʻllari bilan doʻkondorlarni ham, bozorchilarni ham, samo-vardagi choyxoʻrlarni ham bezor qilardilar. P. Tursun, Oʻqituvchi.◆  Kunduzi bozorchilar-ning gʻala-gʻovuridan charchagan Buxoro sukunat qoʻynida orom olmoqda. M. Osim, Karvon yoʻllarida.

2 Bozorda savdo-sotiq bilan shugʻulla-nuvchi, bozor-oʻcharni yaxshi biladigan odam. ◆ Men bilan yashaydigan kampir bozorchi xotin edi. Oybek, Tanlangan asarlar.◆  Bozor kuni bu shaharga kirayin, Men ham bozorchining biri boʻlayin. "Intizor".

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

БОЗОРЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

OʻTIL

Sifat[tahrirlash]

bozorchi

Ruscha ru

bozorchi
1
торговец на базаре; ◆ chor bozorchi = chorbozorchi;
2 посетитель базара, человек, приехавший на базар (по каким-л. торговым делам).