bozorchi
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]bo-zor-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Savdo-sotiq ehtiyoji bilan bozorga kelgan kishi, bozorda koʻp yuruvchi. ◆ Shaharda ochlar va xayr soʻrovchilar koʻpaygan edi. Ular xayr soʻrab choʻzgan qoʻllari bilan doʻkondorlarni ham, bozorchilarni ham, samo-vardagi choyxoʻrlarni ham bezor qilardilar. P. Tursun, Oʻqituvchi.◆ Kunduzi bozorchilar-ning gʻala-gʻovuridan charchagan Buxoro sukunat qoʻynida orom olmoqda. M. Osim, Karvon yoʻllarida.
2 Bozorda savdo-sotiq bilan shugʻulla-nuvchi, bozor-oʻcharni yaxshi biladigan odam. ◆ Men bilan yashaydigan kampir bozorchi xotin edi. Oybek, Tanlangan asarlar.◆ Bozor kuni bu shaharga kirayin, Men ham bozorchining biri boʻlayin. "Intizor".
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]БОЗОРЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]OʻTIL
Sifat
[tahrirlash]bozorchi
Ruscha ru
bozorchi
1 торговец на базаре; ◆ chor bozorchi = chorbozorchi;
2 посетитель базара, человек, приехавший на базар (по каким-л. торговым делам).