bozorchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bo-zor-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Savdo-sotiq ehtiyoji bilan bozorga kelgan kishi, bozorda koʻp yuruvchi. ◆ Shaharda ochlar va xayr soʻrovchilar koʻpaygan edi. Ular xayr soʻrab choʻzgan qoʻllari bilan doʻkondorlarni ham, bozorchilarni ham, samo-vardagi choyxoʻrlarni ham bezor qilardilar. P. Tursun, Oʻqituvchi.◆ Kunduzi bozorchilar-ning gʻala-gʻovuridan charchagan Buxoro sukunat qoʻynida orom olmoqda. M. Osim, Karvon yoʻllarida.
2 Bozorda savdo-sotiq bilan shugʻulla-nuvchi, bozor-oʻcharni yaxshi biladigan odam. ◆ Men bilan yashaydigan kampir bozorchi xotin edi. Oybek, Tanlangan asarlar.◆ Bozor kuni bu shaharga kirayin, Men ham bozorchining biri boʻlayin. "Intizor".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БОЗОРЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Sifat[tahrirlash]
bozorchi
Ruscha ru
bozorchi
1 торговец на базаре; ◆ chor bozorchi = chorbozorchi;
2 посетитель базара, человек, приехавший на базар (по каким-л. торговым делам).