bujur
Gagavuzcha (gag)
Gagavuzcha (gag)Ot
bujur
Oʻzbekcha (uz)
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
bu-jur
Aytilishi
Etimologiyasi
BUJUR 'burushiq’, ’ajin bosgan’, ’choʻtir’. Eshik oldida yuzlari b u j u r kampir kimnidir kutib turar edi. Bu sifat qadimgi turkiy tildagi ’burish-’ maʼnosini anglatgan boʻz- feʼlidan (ЭСТЯ, II, 294) bujur(ü)r qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyinchalik z undoshi j portlovchi undoshiga almashgan; oʻzbek tilida ü unlila — rining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: büz- + oʻr = büzür > büjür > bujur.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
1 Ajin bosgan, bujmaygan, bu-rushiq.◆ Temirtosh har vaqt koʻzini yumganda.. yuzlari bujur otasining choʻkich urayotgani koʻrinardi. M. Osim, Oʻtror.
2 Bujmaygan, burushiq yuzli odam.◆ Bujur, kaftini "fonus" qilib, ichkariga tush-di. N. Aminov, Yolgʻonchi farishtalar.◆ -Soli bujur ham bir yarim oshar yoʻqolib ketib, Samad akamdan qanoatlanarli bir xabar keltira olmadi, — dedi Poʻlat. Gʻayratiy, Yoshligimsiz.
3 Sirti, koʻrinishi gʻadir-budur, oʻydim-chuqur.◆ Mirvali uxlamayotgan ekan, bujur tutga tirmalashib, tomga chiqdi. S. Ahmad, Jimjitlik.◆ Vafo attor oʻrnidan yengil turib, bujur, tirnalgan mahsi bilan shipshiab, dahshzga chiqdi. N. Aminov, Qahqaha.
Sinonimlari
Antonimlari
БУЖУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ot
bujur (koʻplik bujurlar)
OʻTIL