burga
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bur-ga
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Sakrab yuradigan, qon soʻruvchi, qanotsiz mayda hasharot.◆ Burga tutishga ham barmoq hoʻllash kerak. Maqol.◆ yash Shu payt oʻchakishgandek yelkasida, kuraklari ostida chumolimi, burgami oʻrmalay boshladi. X. Toʻxtaboyev, Shirin qovunlar mamlakati.
- Burga tepdi Yengil, oʻtkinchi kasalga du-chor boʻldi.◆ Burga tepdi, shekilli, vrachlarni picha bezovta qilib qoʻydik. "Mushtum". ◆ Qalay, tuzukmisiz, ancha-munchaga soʻz bermas edingiz, nima boʻldi oʻzi, yo bu safar burganing kattasi tepdimi, deyman-a? T. Ashurov, Oqot. Burganing koʻzini koʻrgan salb. Koʻpni koʻrgan, pixini yorgan.◆ Burganing koʻzini koʻrgan odam, m Trebenko oʻz atrofiga Prug-lo singari burganing koʻzini koʻrgan qal-loblarni toʻtay boshladi. "Mushtum". Bur-gaga achchiq qilmoq Biror narsadan (kimsa-dan) achchiqlanib, nooʻrin harakat qilmoq. ◆ Keyin ham burgaga achchiq qilib, olti yashar qizchasini qaynonasiga qoldirib, turmush quribketgan. "Mushtum".◆ Axir burgaga achchiq qshshb, koʻrpa kuydirish yaramaydi. Mirmuhsin, Umid.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БУРГА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
burga