burga
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]bur-ga
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Sakrab yuradigan, qon soʻruvchi, qanotsiz mayda hasharot.◆ Burga tutishga ham barmoq hoʻllash kerak. Maqol.◆ yash Shu payt oʻchakishgandek yelkasida, kuraklari ostida chumolimi, burgami oʻrmalay boshladi. X. Toʻxtaboyev, Shirin qovunlar mamlakati.
- Burga tepdi Yengil, oʻtkinchi kasalga du-chor boʻldi.◆ Burga tepdi, shekilli, vrachlarni picha bezovta qilib qoʻydik. "Mushtum". ◆ Qalay, tuzukmisiz, ancha-munchaga soʻz bermas edingiz, nima boʻldi oʻzi, yo bu safar burganing kattasi tepdimi, deyman-a? T. Ashurov, Oqot. Burganing koʻzini koʻrgan salb. Koʻpni koʻrgan, pixini yorgan.◆ Burganing koʻzini koʻrgan odam, m Trebenko oʻz atrofiga Prug-lo singari burganing koʻzini koʻrgan qal-loblarni toʻtay boshladi. "Mushtum". Bur-gaga achchiq qilmoq Biror narsadan (kimsa-dan) achchiqlanib, nooʻrin harakat qilmoq. ◆ Keyin ham burgaga achchiq qilib, olti yashar qizchasini qaynonasiga qoldirib, turmush quribketgan. "Mushtum".◆ Axir burgaga achchiq qshshb, koʻrpa kuydirish yaramaydi. Mirmuhsin, Umid.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]БУРГА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]burga