chaqchaq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chaq-chaq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Xursandchilik, xushchaqchaqlik bilan qilingan suhbat; hangama. ◆ Bolalarning qizir suhbat, chaqchaqi. Q. Muhammadiy . ◆ Su-palarga, soʻrilarga toʻshalgan sholcha, gi-lamlarda odamlar chaqchaqi tinmaydi. H. Nuʼ-mon va A . Shorahmedov, Ota.
- Chaqchaq urib 1) baland, yoqimli ovoz chiqarib. Bulbullar sayrar, kakliyushr chaq-chaq urib, har qush bir turda sayrab turib-di. "Nurali"; 2) xushchaqchaq, xursand boʻlib. ◆ Hamisha kulib, chaqchaq urib yuradigan dilkash odam edi u. M. Ismoiliy, „Odamiylik qis-sasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧАҚЧАҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.