chaqir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

cha-qir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻtkir qirrali, qirrador. ◆ Qiya tushib turgan oftobda chaqir toshlarning aksi suvga urib, jimir-jimir tovlanar edi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

Chaqir koʻz ayn. chagʻir koʻz q. chagʻir. ◆ Va-zirning novcha, chaqir koʻz oʻgʻli esa, hech narsa-ni eshitmagandek, koʻzlarini baqraytirib turardi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .

Antonimlari

ЧАҚИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chaqir
острый, режущий, колючий; ◆ ~-tosh камень с острыми краями; битый камень, щебень; * ◆ ~ tikan(ak) бот. якорцы земляные; ◆ ~ koʻz колючие глаза.