chega
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]che-ga
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]CHEGA 'chinni asboblarning qismlarini ulashda ishlatiladigan ikki uchi qayrilgan temir mixcha'. Ti— rishganning toʻqmogi toshga ch ye g a qohadi (Maqol). Bu ot asli eski oʻzbek tilida chek— feʼlining 'urib kirit-' maʼnosidan -ä qoʻshimchasi bilan yasalgan, qoʻ-shimcha qoʻshilganidan keyin ikki unli oraligʻidagi k undoshi g undoshiga almashgan (КРС, 853): chek— + ä = chekä > chegä.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Chinni asboblarning sinigʻini ulash uchun ishlatiladigan, ikkala uchi qay-rilgan metall mixcha. ◆ Chega tushgan kosa. Ti-rishganning toʻqmogʻi toshga chega qoqadi. Ma-qol .
2 Idishlarning shunday mixchalar bilan ulangan, chegalangan yeri. ◆ Piyolaning chegasi-dan suv sirqiyapti.
3 Yogʻoch mix.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЧЕГА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
chega
1 металлическая заклёпка-скобочка, которой скрепляют части разбитой фарфоровой или стеклянной посуды; ◆ tirishganning toʻqmogʻi toshga ~ qoqadi посл. (букв. молоток старательного и в камень заклёпку забьёт) терпение и труд всё перетрут;
2 место соединения посуды такой заклёпкой;
3 деревянный гвоздь.