chetan
[tahrirlash]
chetan I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
che-tan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Sochiluvchi yuklarni tashish uchun tol, tut novdalaridan toʻqib yasalgan maxsus kajava, kuzov. ◆ Qovunim pishib chirib ketdi. Jilla boʻlmasa, bitta chetanda olib tushay-da, sotib, bolalarga kiyimlik olay, deb xayol qilgan edim. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 Chetandan qilingan, chetan bilan oʻral-gan. ◆ Adolat xirmondagi paxtani chetan ara-vaga ortgach, tepasiga oʻtirib, qishloqqa joʻnadi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Ular chetan devor bilan oʻralgan moʻʼjazgina hovliga kirib borishdi. R. Fayziy, „Choʻlga bahor keldi“ . ◆ Keyin bilsam, chaylaning chetan eshigi ochilib-yopilayotgan ekan. H. Nazir, „Yonardaryo“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
chetan 11[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
che-tan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Raʼnogullilar oilasiga man-sub, qizil yoki sargʻish shoda-shoda mevali daraxt yoki buta hamda uning mevasi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧЕТАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.