chit
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chit
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. < hind. g,,? — gulli ip gazla-ma
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Paxta tolasidan toʻqilgan mato, gaz-lama. ◆ Sidirgʻa chit. Gulli chit. Astarbop chit. m ◆ [Xol Boʻtayevich:] Ha, aytganday, onangiz tunov kuni bir toʻp chit soʻragan edi. A. Koʻchimov, „Halqa“ .
2 sft. Chitdan tayyorlangan, tikilgan. ◆ Dahlizning yarmisini toʻsib turgan gulli chit parda koʻtarib qoʻyilgan edi. N. Aminov, „Qahqaha“ . ◆ Koʻp oʻtmay uyidan yenglari keng va uzun chit koʻylak kiyib.. chayir bir ayol chiqdi. N. Aminov, Qahqaha
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧИТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.