chiya
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)chiya I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chi-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Togʻli yerlarda oʻsadigan yovvoyi olcha va uning mevasi. ◆ Toshkentlarga posil-Kaiiap solayin, Yor yemakka chiya, olma olayin. "Qoʻshiqlar" . ◆ Gʻir-gʻir shamol esadi, qoraqand, chiyalarning yoqimli isi anqiydi. S. Murod-bekov, „Yovshan isi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
chiya II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chi-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- chiyasi chiqmoq folk. Siri ochil-moq. ◆ Farzand boʻlar kishining mehrigiyosi, Ayrilganning chiqar ekan chiyasi. "Orzigul" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
chiya I
бот. вишня тяньшаньская; вишня красноплодная.
chiya II
фольк. тайна, секрет.