choʻziq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
choʻ-ziq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. choʻzinchoq. ◆ Choʻziq yuz. Choʻziq stol. Choʻziq supa, yat Katalakdekkina hov-li ekan, ikki-uch uy, oxirida nurab yotgan choʻziq ayvon — bor-yoʻgʻi shu. X. Toʻxtaboyev, „Yillar va yoʻllar“ .
2 Uzoq davom etgan yoki etadigan, uzun, davomli (ovoz, tovush, hayqiriq va sh. k. haqida). ◆ Choʻziq ovoz. m ◆ Olislab borayotgan parovoz, nola chekkandek, choʻziq gudok chaldi. Oʻ. Hoshimov, „Ikki eshik orasi“ .
3 tlsh. Uzoq, davomli talaffuz etila-digan. ◆ Choʻziqunli. Choʻziq boʻgʻin.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧЎЗИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
choʻziq
1 вытянутый, растянутый; продолговатый;
2 протяжный; ◆ ~ gudok протяжный гудок;
3 лингв. долгий; ◆ ~ unli долгий гласный.