chogʻ

Vikilug‘atdan olingan
(chog'dan yoʻnaltirildi)

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

chogʻ I[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

chogʻ

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

CHOGʻ I 'vaqt', 'payt1, 'kez\ Gush ch o g i d a ikki yev bir-birlariga harshi kelishdilar (Abdulla Qodirii). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni

bUT aSLI ChaQ tarzIAa talaFFuz qilingan keiishshlik Ch UNDoshi gʻ undoshiga almashgan (КРС, 835. chagʻ; ССТТН, I, 458: chaq, chagʻ); oʻzbek tilida a Unlisi â unlisiga almashgan: chaq > chagʻ > châgʻ I.

CHOGʻ II 'moʻljal', 'oʻlcham'. Hosil menyng ch o -

gimdan biroz koʻp boʻldi. Bu soʻz asli 'vaqt' maʼ-

nosini anglatuvchi châgʻ I otidan (OʻTIL, II, 380) maʼno ta-

raqqiyoti natijasida oʻsib chiqqan: 'payt oʻlchami' -+

1 narsa oʻlchami'.

_ CHOGʻ III 'oʻlchami biroz kichik'. [Biz]jussasi ch o gʻ u l s a ham, chayirini, yuragida ishq oʻti koʻprogʻini tanlab oldik (Ioʻldosh Shamsharov). Bu sifat maʼno taraqqiyeti natijasida châgʻ II otidan (OʻTIL, II, 380) oʻsib chiqqan: ' oʻlcham' —> ' oʻlchami kichik'

CHOGʻ IV ' xursand', 'SHOd\ Qarga "qagʻ" ztadi, oʻz vaqtini ch o gʻ e t a d i (Maqol). OʻTILda chogʻ II si-fatida keltirilgan bu soʻz (II, 380) eski oʻzbek tilida chagʻ tarzida talaffuz qilingan; keyinchalik a unlisi â unlisiga almashgan: chagʻ > châgʻ IV.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Vaqt, davr; payt, kez, kun, on. Tong chogʻi. Terim chogʻi. Uly chogʻ. Ayni chogʻda. Yosh chogʻim — oltin chogʻim. Maqol. n Yi-gitlik yillarim yodimga kelur, Zarafshon boʻylarin oʻylagan chogʻim. Gʻ. Gʻulom. ..qarigan chogʻimda bir zamonlar beomon boy berilgan vaqtimning ham hissasini chiqarsam, yuzim yorugʻboʻlsa, deboʻylayman. M. M. Doʻst, Lolazor.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

chogʻ II[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

chogʻ

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Xursand, shod, yaxshi. Qargʻa "qagʻ" etadi, oʻz vaqtini chogʻ etadi. Maqol.
Dimogʻi (yoki kayfi, koʻngli) chogʻ Kay-fiyati juda yaxshi. Goʻroʻgʻli sultonning di-mogʻini chandon chogʻ qilib yota berdi. "Mali-kai ayyor". Qizlar, kayfi chogʻ, gʻugʻulashib, koridorga chiqishdi. Mirmuhsin, Ildizlar vayaproqlar. Qassobning oʻng qavatida Samad chol, koʻngli chogʻ, kelguvchilardan hol-ahvol soʻrab qoʻyadi. "Yoshlik".

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

chogʻ III[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

chogʻ

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Oʻlchovi, oʻlchami moʻljaldan ki-chik, kichkina. Qaddi chogʻ. m Uning [bola-ning

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

jussasi chogʻ boʻlsa ham, chayir edi. Gazetadan. Koʻp oʻtmay, oʻrtadagi chogʻroq stolga dasturxon yozildi. "Sharq yulduzi". -Marhamat, doʻstlar, — deb dastyor yigit chogʻroq bir barkashda stolga toʻrt six ka-bob qoʻydi. N. Qilichev, Chigʻiriq.

2 Top. Sahni chogʻ hovli. n [Yigitning] Etigi ham, qoʻlqopi ham oʻziga chogʻ emas, katta. A. Muxtor, Tugʻilish.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

chogʻ IV[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

chogʻ

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

chogʻ boʻlib turmoq Tayyor, shay boʻlib turmoq.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

chogʻ V[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

chogʻ

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Kuch-quvvat, qurb; imkoniyat; istak. Chogʻim KejiMadu. shsh Togʻay devorga be-hol suyanarkan, ularni quvib yetishga chogʻi kelmasligini sezdi. "Yoshlik". Endi qoʻyib bersang, odamni pisand qilmaydigan chogʻi bor. N. Norqobilov, Toʻqnashuv.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЧОҒ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ot[tahrirlash]

chogʻ (koʻplik chogʻlar)

OʻTIL

Ruscha ru

chogʻ I
время; момент; ◆ shu chogʻda в это время, в этот момент; ◆ qiyom chogʻida в полдень; ◆ bolalik chogʻdan boshlab с детских лет; ◆ oʻqib yurgan chogʻdan бери со школьной скамьи; ◆ birga kechirilgan chogʻlar время, которое мы провели вместе; ◆ yoshlik chogʻimda во время моей молодости; ◆ chogʻi kelganda когда наступит время, когда представится удобный случай; shu choqqacha до сих пор, до сего времени.

chogʻ II
малый, маленький, малого размера; ◆ bu etik oyogʻimga chogʻroq keldi эти сапоги мне маловаты; oʻzi choqqina сам он небольшой, миниатюрный; ◆ chogʻ-chogʻ xonachalar маленькие комнатушки.

chogʻ III
весёлый, довольный, удовлетворённый; uning vaqti (или kayfi, dimogʻi) ◆ chogʻ он вёсел; он доволен; у него хорошее настроение; ◆ salomatmisiz, kayfingiz chogʻmi? как ваше здоровье и настроение?; как ваше самочувствие?; ◆ vaqtini chogʻ qilmoq 1) веселить, развлекать; делать довольным (кого-л.); 2) веселиться, развлекаться; быть довольным; ◆ nima bilan vaqting chogʻ boʻlsa, shuni qil делай то, что тебя устраивает; поступай так, как душе угодно; qargʻa qagʻ etadi, oʻz vaqtini chogʻ etadi посл. ворона каркает - себя тешит.

chogʻ IV:
◆ chogʻ boʻlib turmoq быть наготове, быть настраже.

chogʻ V
сила, умение (справиться с чем-л.); ◆ chogʻi kelmadi у него силы не хватило, он не сумел справиться.