dahriy
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]dah-riy
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. – asriy; materialist, xudosiz, ateist;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. Dunyo hodisalarini tabiat qonunlaridan deb biluvchi, oxiratga inonmovchi kishi; materialist. ◆ Men hech kimning gapiga quloq solmasdan, bu “dahriy” mulla bilan suhbatdosh boʻlib, undan koʻp narsa oʻrgandim. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari.“
2. Allohning borligiga ishonmovchi; xudosiz, shakkok. ◆ Avaz laʼin, dahriy, — deb qoʻydi mufti, qozonday sallali boshini chayqab. J. Sharipov, „Xorazm.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДАҲРИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.