dahshatli
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dah-shat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qattiq qoʻrquv tugʻdi-ruvchi, dahshatga soluvchi, oʻta qoʻrqinchli, mudhish. ◆ Dahshatli zilzila. Dahshatli fojia. m ◆ Hammayoqda dahshatli zilzila izlari koʻrinadi. M. Ismoiliy, «Fargʻona t» .o. ◆ Gulnorning koʻzlari dahshatli ravishda yonib, yuzi, lablari koʻkimtir tusga kirgan edi. Oybek, «Tanlangan asarlar» .
2 Kishini vahimaga soluvchi, vahimali; qoʻrqinchli. ◆ Dahshatli xabar. Dahshatli shovqin. m ◆ Devonxona eshigida dahshatli shovqin, ur-iiqit boshlandi. Oybek, «Navoiy» . Bir lahza dahshatsh jimlik hukm surdi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
3 Qattiq azob beradigan, chidab boʻlmay-digan. ◆ [Yoʻlchi] Butun vujudini zirqiratgan dahshatli ogʻriqdan tishlarini mahkam qisdi. Oybek, «Tanlangan asarlar» . ◆ Ertaga uning ustiga doʻlday yogʻiladigan toshlarning ogʻrigʻi qanchalik dahshatli boʻlarkin? P. Qodirov, «Yulduzli tunlar» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАҲШАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.